रातांधळी
पात्रं होती ती... कोड्यात गुंतलेली... विचारांचं विवर खेचून घेत होतं तिला आतल्याआत.... आशेचा किरण नसलेल्या निराशेच्या गर्तेतलं एकाकीपण खरवडून काढत होती तिची तत्त्वं ... संवेदनांच्या खोल दऱ्यांमध्ये आक्रोशाणारा तिचा आवाज फक्त तिलाच ऐकू येतोय.... पडसाद उमटताहेत; पण प्रतिसाद नाही.... विझलेला दिवा.... थकलेली नजर... हरलेलं शरीर घेऊन किर्र काळोखाला कापत....माणसांच्या शोधात चाचपडतेय ती.... एक रातांधळी .... @shivadnya